zondag 31 januari 2010
Curacao
Eind december lagen we met de Logos Hope in het prachtige Curacao! Voor ons de eerste keer dat we de Nederlandse Antillen bezochten. Omdat het rond de feestdagen was en we een eindje uit Willemstad lagen, kregen we in eerste instantie niet veel bezoekers aan boord. Voor de mensen die wel kwamen hadden we een heel aantal Nederlandse boeken beschikbaar die per container naar het schip kwamen. We konden zelfs boeken weggeven!
Voor de bemanning was het heerlijk om tijdens de feestdagen op zo'n mooi plekje te liggen en we genoten met volle teugen. We konden zo van de kade het water in en met een snorkel erbij ben je meteen in een andere (onderwater)wereld!
.jpg)
Natuurlijk werd er kerst gevierd aan boord. Na de gezinsdienst waarin de kinderen een kerstspel opvoerden (en Eva uit volle borst ' Go tell it on the Mountains' zong) mocht Dirk Wander, als kapitein (dus met uniform) samen met de directeur de cadautjes voor de kinderen uitdelen. En je raadt het al, hoe kan het ook anders op een boekenschip, voor elk kind was er een prachtig boek.
Voor ons was Curacao ook een weerzin met 'oude bekenden'. Hieronder met Gideon Blaauw en zijn gezin die we nog kennen van de studentenvereniging in Maastricht. Hij heeft ons een dagje Curacao laten zien.
Ook met Cees en Rommy van Harten hebben we een dagje doorgebracht. We kennen hen nog van vroeger uit Doetinchem. Zij werken voor Kinderhuis Hebron op Curacao. Op nieuwjaarsdag hebben we ook nog een gezellige avond met Cees en Rommy en de kinderen en medewerkers van Hebron doorgebracht.
Voor de bemanning was het heerlijk om tijdens de feestdagen op zo'n mooi plekje te liggen en we genoten met volle teugen. We konden zo van de kade het water in en met een snorkel erbij ben je meteen in een andere (onderwater)wereld!
Natuurlijk werd er kerst gevierd aan boord. Na de gezinsdienst waarin de kinderen een kerstspel opvoerden (en Eva uit volle borst ' Go tell it on the Mountains' zong) mocht Dirk Wander, als kapitein (dus met uniform) samen met de directeur de cadautjes voor de kinderen uitdelen. En je raadt het al, hoe kan het ook anders op een boekenschip, voor elk kind was er een prachtig boek.
Voor ons was Curacao ook een weerzin met 'oude bekenden'. Hieronder met Gideon Blaauw en zijn gezin die we nog kennen van de studentenvereniging in Maastricht. Hij heeft ons een dagje Curacao laten zien.
Ook met Cees en Rommy van Harten hebben we een dagje doorgebracht. We kennen hen nog van vroeger uit Doetinchem. Zij werken voor Kinderhuis Hebron op Curacao. Op nieuwjaarsdag hebben we ook nog een gezellige avond met Cees en Rommy en de kinderen en medewerkers van Hebron doorgebracht.woensdag 13 januari 2010
Hoera! Linde 1 jaar! - 18 december 2009
De jarige jet:
De jarige jet met haar verjaardagstaart:
Mmmm! Lekker hoor!
En een paar dagen later hebben we een kinderfeestje. Eva helpt een handje met het gebak.
Maar ik kan het nu natuurlijk ook gewoon zelf!
De foto voor de uitnodiging voor onze verjaardag! Links Sofia die op 10 december ook 1 jaar werd!
De jarige jet met haar verjaardagstaart:
Mmmm! Lekker hoor!
En een paar dagen later hebben we een kinderfeestje. Eva helpt een handje met het gebak.
Maar ik kan het nu natuurlijk ook gewoon zelf!
De foto voor de uitnodiging voor onze verjaardag! Links Sofia die op 10 december ook 1 jaar werd!
Boottrip in Guyana!
Een vriend uit Guyana regelde voor DW een wilde boottocht over de oceaan en rivieren het binnenland in. Hij kon drie collega's van het schip meenemen en een lokaal voorgangersechtpaar ging mee als gids.
In regenponcho's om droog te blijven tijdens de wilde rit!
Van de oceaan het mangrovewoud in. Met 30 knopen (ongeveer 55 km/uur) voeren we door een tunnel van bomen.
Aan het einde van de middag komen we aan in een klein dorpje en moeten we ons registeren bij de lokale instanties.
In de binnenlanden van Guyana gaat alles per kano; kinderen naar school, ouders naar het werk, vanaf onze overnachtingsplek zien we iedereen aan het einde van de dag naar huis peddelen.
Een jongen 's morgens vroeg op weg naar school; een prachtig gezicht!
Een reusachtige spin boven de deur van onze slaapkamer. We sliepen er gelukkig niet minder om!
In regenponcho's om droog te blijven tijdens de wilde rit!
Van de oceaan het mangrovewoud in. Met 30 knopen (ongeveer 55 km/uur) voeren we door een tunnel van bomen.
Aan het einde van de middag komen we aan in een klein dorpje en moeten we ons registeren bij de lokale instanties.
In de binnenlanden van Guyana gaat alles per kano; kinderen naar school, ouders naar het werk, vanaf onze overnachtingsplek zien we iedereen aan het einde van de dag naar huis peddelen.
Een jongen 's morgens vroeg op weg naar school; een prachtig gezicht!
Een reusachtige spin boven de deur van onze slaapkamer. We sliepen er gelukkig niet minder om!zondag 3 januari 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)
