Liberia

En eindelijk is het dan gelukt om wat foto's te uploaden van mijn weekend in een opvanghuis voor meisjes in Liberia! In Liberia hebben we als schip enorm veel praktische hulp geboden en elke week gingen er verschillende teams ergens het binnenland in. Mijn wens was om in ieder geval een keer in Afrika mee te kunnen met een team en mijn kans kwam in Liberia meteen het eerste weekend! Samen met nog 4 dames van het schip zijn we twee nachten in een opvanghuis voor meiden geweest.
Op het moment dat wij er kwamen, waren er 20 meiden tussen de 8 en 23 jaar oud. Al deze meisjes hebben met misbruik te maken gehad en komen hier voor een eerste opvang. Na een maand therapie worden ze dan ergens geplaatst, de meesten kunnen niet terug naar hun thuis omgeving vanwege het misbruik. Sommige meiden gaan naar een soort 'boarding school' en wonen daar tijdens het schoolseizoen maar komen in de vakanties terug naar het huis. Omdat het nu schoolvakantie was, waren er dus een aantal (oudere) meiden daar die een aantal jaren geleden voor het eerst kwamen en hier inmiddels helemaal thuis zijn.

Bij binnenkomst werden we hartelijk welkom geheten door de meiden met namen zoals 'Beauty', 'Grace', 'Rose', 'Patience' ; ze zongen voor ons allemaal een lied. En zingen kunnen ze en doen ze het liefst de hele dag. Iemand begint te klappen, een ander neemt de leiding en ze zingen aan een stuk door. Elke morgen rond 6 uur beginnen ze zo de dag en rond 8 uur (als het donker wordt, er is geen electriciteit) sluiten ze de dag zingend en biddend af.

Het was bijzonder en een hele ervaring om zo een paar dagen bij deze meiden te zijn. Het duurde even voordat ze 'ontdooiden' maar vooral door spelletjes en activiteiten kregen we langzaamaan een band met ze. Ze vonden de aandacht heerlijk; vooral toen we op maandagochtend een 'beauty salon' voor ze openden en hun nagels lakten en gezichtsmaskertjes op smeerden.

Het is schreinend om te horen hoe sommige van deze meisjes op zijn gegroeid en wat ze hebben meegemaakt. Hoewel we daar met de meiden zelf niet over praatten hoorden we van de sociaal werkster en de 'moeders' die daar werken hoe de situatie is. Naast de 'normale' armoede (geen electriciteit en stromend water) is er ook op dit moment geen geld voor de medewerkers (in Nederland zouden we ons het niet in ons hoofd halen om dan toch te gaan werken, deze vrouwen werken hier zonder betaald te krijgen!) en maken ze zich zorgen hoe ze de scholing van deze meiden moeten betalen.

Op de laatste dag dat we er waren, konden we elk meisje een 'Help-pack' geven. Deze tassen met spullen worden ingepakt door vrijwilligers in Amerika (zoiets als de actie schoenendoos). Er zitten dingen in zoals een handdoek, zeep, tandenborstel maar ook een knuffel en wat snoep of speelgoed. De meiden vonden het geweldig om iets voor zichzelf te hebben en het was bemoedigend om te zien dat de medewerkers meteen de namen van de meiden in de tassen schreven zodat ze het echt voor zichzelf konden houden!

Dit is Ruth die meteen na het ontvangen van de tassen water moest halen uit de put. Ze nam haar tas mee en hing hem vlakbij op terwijl ze werkte.

Een van de dingen die het meeste indruk op mij heeft gemaakt is de liefde waarmee de 'moeders' die in dit huis werken elke ochtend en avond iets uit de Bijbel delen met de meiden en op die manier zoveel christelijke waarden en normen overbrengen. Ze hebben misschien 1 Bijbel, geen mooie kinderbijbel, geen mooie dagboekjes, geen christelijke kinderboeken of ander materiaal waar een bijbelse boodschap in verpakt zit maar puur en alleen het Woord van God en hun verstand. Deze meiden leren de Bijbel kennen door liederen te zingen en teksten uit hun hoofd te leren en te luisteren naar wijze vrouwen die van God houden. Een goede les!

Een paar dagen nadat we bij hen waren geweest, kwamen de meiden aan boord voor een lunch en een rondleiding. Voor hen een enorme belevenis. Ze hadden zich helemaal uitgedost en opgemaakt met de spullen die we hadden achtergelaten. Het was super om ze nu ons huis te kunnen laten zien en ze een speciale dag te geven.